donderdag 19 februari 2015

Treingedachten

Huisje tuintje boompje, auto auto auto. De trein lijkt trager te rijden dan anders, dat zal de teleurstelling wel zijn. Teleurstelling is iets pijnlijks. Draagbaar weliswaar, maar pijnlijk. Bij liefdesverdriet bijvoorbeeld, voel je je ellendig en alles behalve compleet. Bij teleurstelling is er gewoon iets dat zachtjes aan je knaagt. Wat als hetgeen waarop ik hoopte niet enkel een "wat als" was gebleven? Wat als het wel was gegaan zoals ik verwachtte? Ik zie de ene boom na de andere en in de verte een vijver. Verwachtingen zijn iets gevaarlijk. Springen in een vijver, in de veronderstelling dat je zal kunnen zwemmen. Terwijl je voor hetzelfde geld verdrinkt. Spring je dan beter niet? Vissen zijn zo glibberig.